پسرکم.......

پسرکم.....عزیزکم....دردانه من.....خیلی دوستت دارم. خیلی.....نمیشمارمشان....شاید روزی صد بار می بوسمت....اما هر روز هر بار هر بوسه طعمی جدید دارد....چقدر حس قشنگیست وقتی جگر گوشه ات را در آغوش میفشاری....تو بزرگترین و با ارزشترین دارایی منی.تمام هستی من....هروز می بویمت...میبوسمت...اما سیر نمیشوم حتی از نگاه کردن به تو.....از شنیدن صدایت....از تماشای وجودت....نمیدانی چقدر عاشقانه نگاهت میکنم وقتی میخندی....وقتی  حرف میزنی...و ...وقتی سرخوش و شاد از سویی به سوی دیگر میدوی..آه...آنقدر دوستت دارم که میترسم ازینهمه دوست داشتنت...نمیدانی....انگار تمام جهان غرق شکوفه میشودوقتی تو میخندی...همه فصلها بهارست وقتی تو شادی...خداوند همیشه نگاهدارت باشد حتی انروز که من نخواهم بود....میستایمت کودک من ،معجزه من ،ای شگفتی زیبای آفرینش