روزهای باهم بودن
روزهای باهم بودن اینروزها روزهای باهم بودن ماست...همه جا با همیم...مسجد و مهمونی ...عزا و عروسی...حموم و بازی...خرید و تفریح....خوابیدن و بیدار شدن...حرف زدن و غذا خوردن......روزهایی میادکه دنیای مادر و فرزندی ما به نوعی ازهم جدا میشه...روزهایی که به مهد و مدرسه میری...باشگاه پسرانه...مدرسه پسرانه...تو مسجد قسمت مردانه...تو عروسی تو جمعهای مردانه..و دنیای مردانه تو از دنیای زنانه من جدا میشه.....غم انگیزه ولی همینکه رشد وبزرگ شدنت رو میبینم خستگی از تنم در میره...پسرم مرد میشه...آقا میشه...خوشتیپ میشه...خیلی باید لذتبخش باشه وقتی بعنوان مادرت ببینم چشم دخترها دنبالته
خوب حالا بریم سراغ حرفهای بامزه ات: امیرعلی کفشتو کجا گذاشتی؟..توی بیرون!!!
مامانی به چی نگاه میکنی؟...با غم زیادی میگی این جوجو کشته هست!(پرنده تا کسیدرمی)
میگم چی شده پسرم....با چشمهای وحشت زده و نگران میگی...مامانیییی آسمون داره میره!!!(حرکت و جابجایی سریع ابرها بخاطر وزش باد)
لیست چیزایی که اینروزها خیلی دوستشون داری...پسته شکلات آدامس سه چر خه ات انار..انگور...پرتقال (پوباتال)و نارنگی و سیب و خیار و موز..دنت..پارک ...بنا کودگ...گیچی بازی و تکه تکه کردن کاغذ!روشن کردن شمع و کبرت تحت عنوان تبلد مبالک! بازی با گوشی و گوش دادن به شعرهای کودکانه....بااااغ علی!!!جوجوهای مادر جون و اردکهای آشگانو!(حاج خانوم)..تخمه و بادام نمکی...پفیلا و ماکارونی...املت و سیبب زمینی سرخ کرده...مامان فدای تو بشه که لیست علائقت داره بیشتر و بیشتر میشه.
پلو خالی...خامه...بیسو سیت(مادر)ورنگارنگ..گردو و فندق....
